Her çocuk yaşıtları arasında zorbalığa maruz kalabilir. Çocukların empati yeteneği yetişkinlerinki kadar gelişmemiştir. Bu durum maalesef aklındakileri filtrelemeden söylemeye, karşısındakinin duygularının incinip incinmeyeceğini düşünmeden hareket etmeye yol açabilir. Akran zorbalığı pek çok şekilde olabilir. Bunlardan bazıları;
- Fiziksel şiddet
- Sözel şiddet; uygunsuz lakaplar takma, çocuğun dış görünüşü, kıyafetleri veya davranışlarıyla dalga geçme ve dedikodusunu yapma gibi şeyler olabilir.
- Dışlama
- Çocuğun eşyalarına zarar verme
- Cinsel şiddet; genellikle genç ergenlerde görülür. Cinsel tacizde bulunmaya çalışmak ya da cinsel sözlü saldırı şeklinde olabilir.
Akran zorbalığıyla nasıl başa çıkılır?
Bu durumla karşılaşan çocuklar kendilerini çaresiz, dışlanmış, güçsüz hatta suçlu hissedebilirler. Hatta içine kapalı daha sakin mizaçlı bir çocuksa ebeveynlerine bu durumdan bahsetmez. Çocuğunuzda okula gitmekte isteksizlik, depresif bir ruh hali gözlemlerseniz akran zorbalığı yaşama ihtimalini de göz önünde bulundurun. İlk yapılması gereken okulun rehberlik servisiyle görüşüp bu durumun okula bildirilmesidir.
Okul yönetimi, öğretmenler, zorbalık yapan ve zorbalığa uğrayan çocukların ebeveynleri birlikte hareket etmelidir. Bazı ülkelerde uygulanan “akran arabuluculuğu” çalışması da oldukça etkili sonuç vermektedir. Okulda rehberlik birimiyle yürütülen bu çalışmalarda öğrencilerin aralarında yaşadığı sorunlar hep birlikte konuşulup tartışılmaktadır. Zorbalığa uğrayan çocuğun anne ve babası kesinlikle şiddete başvurmamalıdır. Unutmayalım ki çocuklar gözlem yoluyla öğrenir ve bu durum ilerde şiddeti çözüm yolu olarak görmelerine yol açar.
